Bir ailemiz çocuğunu bizlere getirdi. Çocuk utangaç, içine kapanık neredeyse hiç konuşmuyordu. Tam konuşmaya başlarken, bazı kelimelerde takılıp bir anda konuşmasını durduruyor ve onun konuşmasına devam etmesini bekliyorduk. Ama öyle olmadı. Çocuğun önce neden utandığı konusunda uzman eğitimcimiz şefkatle yaklaştı. Onu yargılamadan, onu konuşmaya teşvik edene kadar bu durum tam üç haftamızı aldı. Sonunda önce biz onun utangaçlığını kabul ettik sonra güvenini kazandık, sonra kendisinin bu konuşma biçimini düzeltebileceğimizi ama önce kendisinin bunu isteyip istemediğini sorduk. Başlangıçta istemedi. Ama biz sabırla bekledik. Çocuğun ailesi bize bir ay hiç dönüş yapmadı. Ama sonunda bize gelip kendi kararını verdiğini söyledi ve bu bizi çok mutlu etti. 

​

Şu an halen bazı konuşma biçimlerini zorla söylese de söyleyemediği kelimelere cesaretle söylediğini görmemiz bizi çok mutlu etti.

​

Bu durum bizleri bu tür çocuklarımızın sadece kelimeleri düzenli söylemeleri değil, aynı zamanda kendilerine güveni gelip üzerine gitmesi, bizlerin sabırla yaklaşmamızın sonucunda bizleri daha da heyecanlandırıyor.

 

Her çocuk özeldir.  

​

Kekemelik çocuklukta başlayan normal akıcılık ve konuşma akışıyla ilgili sık ve önemli problemleri içeren bir konuşma bozukluğudur. Kekemelik sorunu olan bireyler ne söylemek istediklerini bilirler, ancak söylemekte zorluk çekerler. Kekemelik bazen çocukta başlayan ve yetişkinlikte de devam eden kronik bir durumdur. Kekemelik problemi yaşayan çocuklar ve yetişkinler konuşma akıcılığını kazanmak için konuşma terapisinden yararlanabilirler.